Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tutqunlaşma — «Tutqunlaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bulanmaq — f. 1. Duruluğunu, saflığını, şəffaflığını, bərraqlığını itirmək. Arxın suyu bulandı. // Tutqunlaşmaq. Mayenin rəngi gah ağarır, gah da bulanırdı. 2. Bulaşmaq, batmaq, kirlənmək. Uşağın üst başı palçığa bulandı. – Yaralı, al qana boyanmış idim;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bozarmaq — f. 1. Boz rəng almaq, bozlaşmaq. Qadın qoca olduğuna və saçlarının tamamilə bozardığına baxmayaraq, çöhrəsində görünən təravət onun gənclikdə malik olduğu gözəlliyi andırırdı. M. S. O.. // Solmaq, rəngi qaçmaq, rəngi getmək. Qızın rəngi gül kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dumanlanmaq — məch. 1. Dumanla (tüstü ilə) örtülmək (dolmaq); duman basmaq, duman bürümək. Hava dumanlandı. – Toz ərşə dayandı, göy dumanlandı. Ə. C.. // Duman qalxmaq, tüstü çıxmaq. Bu sadə tonqalın yaşıl tüstüsü; Gecənin qoynunda dumanlanırdı. S. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsifləşmək — f. Kəsif olmaq, kəsifliyi artmaq; qatılaşmaq, tutqunlaşmaq, qəlizləşmək. Kəsifləşən (f. is.) qaranlıqda onlar artıq ağır ağır qalxır, çox vaxt qarşılarına çıxan meşəliklərdə cığırı itirirdilər. Ə. M.. Axşamın məxmər qaranlığı getdikcə kəsifləşir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tündləşmək — f. 1. Rəngi tünd olmaq; tutqunlaşmaq, qəlizləşmək. Abışın rəngi tündləşdi. B. Bayramov. 2. Kəsifləşmək, qəlizləşmək, qatılaşmaq, kəskinləşmək, artmaq. Havada tündləşir barıt qoxusu; Berlinin üstündə ölüm yuxusu. S. V.. 3. məc. Hirslənmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
